रूह जावेगी रुश्नाइ

छोड़ दे मूर्ख धन्दे बन्दया
मैं मेरी क्यों लाई

रब अपणे नू मनों भुलाया
सारी उम्र गवाई

मैं मेरा सब कुछ धोखा है
बणया फिरें शुदाई

झूठे जगत पसारे तेरे
भुल्या ओह्दी खुदाई

समां आण ते तुर जाणा तू
जद आवाज़ पई आई

खाली हथ तू फिर तुर जाना
कीती नहीं कमाई

जाग हुण पछाण अपणे मूल नू
क्यों बैठा भरमाई

दुनिया एह दुखां दा ही घर
ममता इस नाल लाई

फड ले यार अपणे दा पल्ला
उस नाल प्रीत लगाईं

माया ने भरमा तैनू लैणा
पल्ला लईं छुडाई

यार अपणे नाल प्रीत लगा तू
रूह जावेगी रुश्नाई

Comments

Popular posts from this blog

भोरी सखी भाव रस

घुंघरू 2

यूँ तो सुकून